میلگرد فولاد فنر 1.5026

میلگرد فولاد فنر 1.5026 در گروه فولاد های کم آلیاژ قرار دارد و عنوان دیگر آن DIN 55Si7 است. میزان بالای دو عنصر کربن و سیلیسیم در بین عناصر تشکیل دهنده این فولاد سبب ایجاد دو ویژگی مهم کشسانی و برگشت پذیری در آن می شود. فولاد فنر 1.5026 در میان فولاد ها نقطه ذوب پایین تری داشته و چگالی کمی نیز دارد. این ویژگی ها باعث می شوند که فولاد 1.5026 در ساخت فنر وسایل نقلیه با ضخامت های کمتر از 7 میلیمتر استفاده شود. همچنین برای ساخت دیگر انواع فنر ها مانند فنر های مارپیچ و تخت و واشر های اطمینان نیز کاربرد دارد. فنر های مارپیچ مخروطی و تخت ساخته شده و این فولاد در کاربرد های مهندسی و صنایع خودروسازی و تریلر ها بسیار کاربرد دارد. کاربرد دیگر فولاد 1.5026 در ساخت راه آهن و صنعت ریلی است و دو سطح مقطع میلگرد و تسمه فولاد فنر 1.5026 پرکاربرد تر از سایر مقاطع تولید شده از این فولاد هستند. انعطاف پذیری و مقاومت بالا در برابر سایش و خستگی از ویژگی ها اصلی این فولاد است.

ترکیب شیمیایی فولاد فنر 1.5026

کربن، سیلیسیم و منگنز سه عنصر اصلی در ترکیب شیمیایی فولاد فنر 1.5026 هستند. درصد وزنی عنصر کربن در این ترکیب برابر 0.56 ، درصد وزنی عنصر سیلیسیم برابر با 1.65  و در آخر نیز درصد وزنی عنصر منگنز برابر با 0.85 است.

عملیات حرارتی فولاد فنر 1.5026

عملیات فورجینگ برای فولاد 1.5026 در محدوده دمایی 850 الی 1050 درجه سانتیگراد انجام می شود. عملیات آنیل نیز فولاد فنر 1.5026 در محدوده دمایی 640 الی 680 درجه سانتیگراد حرارت دهی می گردد و به آرامی در کوره خنک می شود. و دمای تمپر برای این فولاد در محدوده دمایی 350 الی 550 درجه سانتیگراد است. همچنین فولاد فنر 1.5026 در محدوده دمایی 830 الی 860 درجه سانتیگراد سخت گردانی می شود. فولاد 1.5026 در هر محیط روغنی سرد می شود و بیشترین میزان سختی آن پس از آنیل به عدد 245 برینل می رسد.